YRD. DOÇ. DR. ALPASLAN YAVUZ

Bilgisayarlı tomografide ölçülen mide antropilor cidar kalınlıkları ile endoskopi ve/veya biyopsi sonuçlarının karşılaştırılması The comparison of endoscopy and/or biopsy results with gastric antropylor wall thickening measurements on CT images

Giriş ve Amaç: Endoskopi(gastroskopi) ve/veya biyopsisi yapılan hastaların tüm abdomen BT görüntülerinde ölçülen antropilor cidar kalınlık artışlarının benign ve malign patolojiler açısından ayırımını yapabilecek bir eşik değer bulmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 18-84 yaşları arasında (72 erkek, 46 kadın ortalama yaş: 49.47 ± 15,3) toplam 118 hasta alındı. Çalışmamızda tüm hastaların endoskopi(gastroskopi) sonuçları mevcut iken bu hastaların 73’ünde biopsi yapılmıştır. Hastalar endoskopi sonuçlarına göre normal, antral gastrit, antral erozyon ve antrum kanseri olmak üzere 4 grupta değerlendirildi. Biyopsi yapılan 73 hasta ise patolojik değerlendirme sonuçlarına göre kronik gastrit, hafif-orta-şiddetli aktif kronik gastrit ve kanser olmak üzere 5 grupta incelendi. Ayrıca patolojik incelemede 17 kanser hastası dışında kalan 56 benign bulguya sahip hastada H.pylori açısından değerlendirilme yapılmıştır. Hastaların tümünde radyoloji departmanınca daha önce protokolü belirlenmiş İV ve oral kontrast uygulamalı üst ve alt abdominal tomografi tetkikleri mevcuttu. Hastalar ortalama 12 saatlik açlık sonrası tetkike alındı. Hastalara tetkikten önce 1 saat içerisinde 1000-1500 ml suyu (kontrastsız) 10 dakikada bir 2 bardak (200-300ml) içerek tüketmeleri söylendi. Son 2 bardak çekimden hemen önce içirilip inceleme sırasında midenin dolu olması sağlandı. BT görüntüleri 16 dedektörlü çok kesitli bilgisayarlı tomografi cihazı ile elde edildi. Daha sonra hastalara otomatik bir enjektör aracılığı ile önkol veninden 100 mL iyonize olmayan intravenöz kontrast madde 3 mL/saniye hızında uygulandı. Kontrast madde verilmeye başladıktan 70 saniye sonra hastanın nefesi tutturularak diyafragma üzerinden başlayarak simfizis pubis düzeyine kadar kesitler elde edildi. Sürekli değişkenler bakımından grupları karşılaştırmada Tek yönlü Varyans analizi yapılmıştır. Varyans analizini takiben farklı grupları belirlemede Duncan testi kullanılmıştır. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemede ise Ki-kare testi kullanılmıştır. Ayrıca, malign ve benign patolojileri ayırmada cidar kalınlığı için kesim değerini belirlemede ROC analizi yapılmıştır. Sonuç: Tüm hastalarda endoskopi sonuçlarına göre normal ve antral erozyon grupları arasında cidar farkı istatistik olarak anlamlı iken antral gastrit ile bu gruplar arasında anlamlı fark saptanmamıştır(p=0,001).. Cidar farkı her ne kadar istatistik olarak anlamlı çıkmış olsa dahi hasta popülasyonun az olması ve biyopsi endoskopi ilişkisinin istatistiksel olarak anlamlı çıkmaması nedeniyle BT’ de cidar kalınlığı bakımından ayrımının yapılamayacağını düşünmekteyiz. H.pylori pozitif hastalarda antral gastrit ve antral erozyon grupları arasında cidar farkı istatistik olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,001). Antral gastrit ve antral erozyon arasında cidar kalınlığı bakımından saptanan istatistik farklılık, antral erozyon olgularının az olması ve biyopsi sonuçlarına göre her iki grup arasında anlamlı bir ilişki bulunamadığından BT’ de cidar kalınlığı bakımından ayrımının yapılamayacağını düşünmekteyiz. Malign ve benign natürlü antral kalınlaşmalar için kesim değeri 11,9 mm olarak alınması durumunda; gerçek pozitif değer (duyarlılık): %100 ve gerçek negatif değer (spesifite): %98 olarak bulunmuştur. Tartışma: BT’ de sadece antropilor cidar kalınlığı ölçümü ile benign ve malign patolojiler ayrılabilmektedir. Fakat optimal bir kesim değeri için çok sayıda, geniş kapsamlı hasta popülasyonlarında çalışmaya ihtiyaç vardır. Ayrıca benign patoloji alt gruplarında saptadığımız cidar farklılıklarının klinik kullanımda yer edinebilmesi için endoskopi ve biyopsi incelemelerinin standardize edilmesi ve geniş kapsamlı hasta popülâsyonlarında çalışmaların yapılması gerekmektedir. Çalışmamızda cidar kalınlığı için kesim değeri 11,9 mm olarak alındığında mide kanserli olgular ile benign patolojik durumlar arasında istatistik olarak anlamlı fark bulunmuştur