Y.DOÇ.DR. MAHMUT DURMUŞ

Koroner arter bypass cerrahisinde uygulanan akut hormovolemik hemodilüsyonun hemodinami, doku oksijenizasyonu, allojenik kan transfüzyonu ihtiyacı ve mediyastinal drenaj miktarı üzerine olan etkileri

7. ÖZET Bu çalışmada; ANH’nın KABC geçirecek olgularda, kardiyak hemodinamik veriler, doku oksijenizasyonu, AKT ihtiyacı ve operasyon sonrası yirmi dört saatteki mediyastinal drenaj miktarı üzerine olan etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. KABC geçirecek 33 hasta randomize olarak iki gruba ayrıldı. Hemodilüsyon grubundaki (G1( n=16) olgulardan, anestezi indüksiyonunu takiben, heparinizasyona kadar geçen süre içerisinde, pulmoner arter kateterinin serum hattından serbest drenajla, Htc

Ekspiryum dakika volümü oranlarına göre düşük akımlı anestezi uygulaması

7. ÖZET Ekspiryum dakika volümünün oranlarına göre elde edilen taze gaz akımının hemodinami, vücut ısısı ve sevofluran tüketimi üzerine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. ASA I fiziksel duruma sahip 51 erişkin olgu rasgele üç gruba ayrıldı. 10 l/dk % 100 02 ile bir dakika preoksijenasyon sonrası, anestezi indüksiyonu lidokain 1 mg/kg, fentanil 1 sag/kg ve tiopental 5 mg/kg ile sağlandı. Vekuronyum 0.1 mg/kg ile endotrakeal entübasyon gerçekleştirildi. Tüm olgulara ilk 15 dakika 6 l/dk taze gaz akımı içinde % 2 sevofluran uygulandı. Bu dönemin sonunda; etC02 basıncının 30- 40 mmHg sınırlarında tutulması ile elde edilen ekspiryum dakika volümlerinin gruplara göre belirlenen oranlarına uygun taze gaz akımı ayarlandı. Grup l’de (n=17) ekspiryum dakika volümüne eşit, grup ll’de (n=17) yarısı, grup lll’de (n=17) dörtte biri kadar taze gaz akımı uygulandı ve anestezi süresi boyunca bu oranlar korundu. İndüksiyon öncesinde kan basıncı, nabız sayısı, periferik 02 satürasyonu; entübasyon sonrasında 1., 5. 10. 15. dakikalarda ve sonrasında her 15 dakikada bir kan basıncı, nabız sayısı, periferik 02 satürasyonu, ösefageal vücut ısısı, Fİ02, FiN20. ekspiryum dakika volümleri; uygulama sonunda sevofluran tüketimi ve ösefageal vücut ısısı değerleri kaydedildi. Her üç grupta da anestezi süresi boyunca ± % 25 sınırları içinde kalan kabul edilebilir hemodinamik değişim saptandı. Grup lll’de ısı koruyucu etki belirgin olarak gözlendi. Sevofluran tüketimi grup ll’de % 36.26, grup lll’de % 50.78 oranında azaldı. Taze gaz akımı azaldıkça; anestezi süresi ile paralel olarak Fi02 değerlerinde azalma ve eş zamanlı olarak FiN20 değerlerinde artma gözlendi. Ekspiryum dakika volümlerindeki değişimler önemli bir klinik sonuç oluşturmadı. Kullandığımız yöntemin düşük akımlı anestezi kavramına daha uygun olup, sabit taze gaz akım hızı kullanılan yöntemlere bir alternatif olabileceği kanısına varıldı. 37

Septorinoplasti operasyonunda perioperatif verilen magnezyum sülfatın kanama ve hemodinamik parametreler üzerine etkileri

7. ÖZET Cerrahi operasyon esnasında meydana gelecek kanamanın önlenmesi gerek cerrah için gerekse de anesteziyolog için oldukça önem arz eder. Gerek hastanın hemodinamisi açısından gerekse de operasyonun daha elverişli şartlar altında yapılması açısından kanamanın en aza indirilmesi zorunludur. Bu amaçla kullanılacak yöntemlerden biri de kontrollü hipotansiyondur. Bu uygulama için bir çok değişik farmakolojik ajan kullanılagelmiştir. Çalışmamızın amacı mevcut çeşitli özelliklerinden dolayı kontrollü hipotansiyon uygulamasında kullanılabilecek magnezyumun kanama miktarı, cerrah kanama skoru, koagülasyon testleri ve hemodinamik parametreler üzerine etkilerini tesbit etmektir. Bu çalışma, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı’nda Ocak – Nisan 2002 tarihleri arasında, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı tarafından septorinoplasti yapılan ASA I fiziksel skora sahip 40 erişkin olgu üzerinde gerçekleştirildi. Entübasyondan hemen sonra olgulara plasebo kontrollü çift kör tekniğe uygun olarak MgS04 veya SF verildi. Magnezyum grubuna önce 50 mg/kg bolus MgS04 50 cc serum fizyolojik eşliğinde 5 dk. içinde intravenöz yoldan verildi. Takiben 15 mg/kg/saat infüzyon MgSCU ilave edilmiş % 0.9 NaCl 7 cc/kg/saat dozunda operasyon sonuna dek verilmek üzere başlandı. Plasebo grubuna MgSCU ilave edilmemiş 50 cc serum fizyolojik 5 dk. içinde bolus verildikten sonra yine MgS04 eklenmeyen % 0.9 NaCl 7 cc/kg/saat dozunda operasyon sonuna dek verilmek üzere başlandı. Operasyon süresince hemodinamik parametreler 5 dakikada bir kontrol edildi. Tüm olgulardan operasyon öncesi, operasyon sonrası ve operasyondan 6 saat sonra kan Mg”1″1″, Ca4″1″, PT, PTT, INR, Fibrinojen miktarı, trombosit sayısı ve hemoglobin düzeyleri çalışmak üzere venöz kan örnekleri alındı. Sonuçta magnezyum verilen grupta PTT ve trombosit sayılan açısından operasyon öncesi ile bitimi ve trombosit sayılan açısından operasyon bitimi ile 6. saat arasında istatistiksel bir fark saptanmaz iken diğer parametreler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). İki grup arasında operasyon öncesi kan Mg"^ düzeyleri ile operasyon sonrası ve 6. saat kan Mg* düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Magnezyum verilen grupta operasyon öncesi ile operasyon sonrası kan fibrinojen düzeyleri arasındaki fark ile plasebo verilen grubun operasyon öncesi ve sonrası kan fibrinojen düzeyleri arasındaki fark magnezyum grubunda daha düşük saptandı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Kanama miktarı magnezyum grubunda yaklaşık 50 ml daha az olmasına rağmen iki grup arasında istatistiksel anlamda bir fark saptanmadı. Ek narkotik alımları ve cerrah kanama skorları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Elde ettiğimiz sonuçlar ışığında, magnezyum sülfatın kontrendike olmadığı ASA I fiziksel skora sahip hastalarda, kullandığımız dozlarda kontrollü bir kan basıncı seyri sağladığı ve koagülasyon sistemi üzerinde belirgin bir etki oluşturmadan cerrah kanama skorunu olumlu yönde etkileyebileceği kanaatine vardık.