PROF.DR. MUSTAFA BERKTAŞ

Kadınlarda genital mikoplazma prevalansı ve antimikrobiyal ajanlara duyarlılıkları

2. ÖZET Yöremizde sağlıklı ve vajinal akıntılı kadınlarda genital mikoplazmaların sıklığının araştırılması amacıyla yapılan bu çalışmada, 50’si sağlıklı, 90’ı vajinal akıntılı kadından alınan toplam 140 örnekte genital mikoplazmalar araştırılmıştır. Biomerieux® Mycoplasma 1ST 2 (RCS Lyon-France) kitleri ile yapılan tür ayrımında 90 vajinal akıntılı kadından alınan örneklerin 1 1′ inde (%12.2) M.hominis, 47’sinde (%52.2) U.urealyticum izole edilirken sağlıklı kadınlardan alman 50 örneğin 3’ünde (%6) M.hominis, 10’unda (%20) ise U.urealyticum izole edilmiştir. Toplam 71 örnekte (%50.7) genital mikoplazma saptanmış, yapılan antimikrobiyal duyarlılık testinde ise doksisikline direnç gözlenmezken, josamisine %1.7, pristinamisin ve klaritromisine %3.4, tetrasikline %5.1, azitromisine %7.1, ofloksasiline %14.3, eritromisine %23.2, siprofloksasine ise %66.6 oranında direnç gelişimi gözlenmiştir. Anahtar kelimeler: Vajinal akıntı, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum

Helicobacter pylori’nin antral biyopsi örneklerinden izolasyonu ve antimikrobiklere duyarlılıkları

2. ÖZET Bu çalışmada, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi, Endoskopi Kliniğine gastrit yakınmaları dolayısı ile gelen hastalardan alınan biyopsi örneklerinden Helicobacter pylori izolasyonu ve antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Ocak 2006- Haziran 2006 tarihleri arasında hastanemiz Gastroenteroloji Bilim Dalı Endoskopi ünitesine başvuran, dispeptik yakınmalı, endoskopik tanıları antral gastrit, eroziv gastrit, pangastrit, duodenit, reflü özefajit ve peptik ülser olan hastalardan alınan antral biyopsi örnekleri incelemeye alınmıştır. Çalışmaya dahil edilen olguların mide antrumundan bir biyopsi örneği alınmış, alınan biyopsi örneği mikrobiyolojik incelemeler için kullanılmıştır. Biyopsi örneklerinin kültürleri ve üreaz testleri yapılarak H. pylori varlığı araştırılmıştır. Kültür için vankomisin, trimetoprim ve amfoterisin B eklenmiş % 7 insan kanlı Blood agar kullanılmıştır. Ekim yapılan besiyerleri anaerobik kavanoz içerisinde, CampyGen kitleri ile sağlanan mikroaeorofilik ortamda 37 ºC’de 3-7 gün inkübe edilmiştir. zole edilen H. pylori suşlarının antibiyotik duyarlılıkları metronidazol, klaritromisin, ampisilin, levofloksasin ve tetrasiklin için E-Test metodu ile yapılmıştır. E-Test ile yapılan antibiyotik duyarlılık testinde; ampisiline % 21.8, klaritromisine % 24.1, levofloksasine % 21.8, metranidazole % 58.6 ve tetrasikline % 9.2 oranlarında direnç saptanmıştır. E-Test; kullanımı kolay, güvenilir ve kantitatif sonuçlar vermesi açısından değerli bir test olarak kabul edilmiştir.

Hepatit B öntanılı hastalarda serolojik belirleyiciler ile HBV-DNA sonuçlarının değerlendirilmesi

7. ÖZET HBV infeksiyonu, kronik hepatite dönüşebilen ve primer HCC’ya sebep olarak morbidite ve mortaliteye neden olan önemli bir halk sağlığı sorunudur. Hepatit serolojik belirleyiciler ve HBV replikasyonunu güvenilir şekilde ortaya koyan HBV-DNA’nın moleküler tayini, B hepatiti tam, tedavi ve prognozunda mutlaka birlikte incelenmesi gereken tetkiklerdir. Yaptığımız çalışmada Mayıs 2004 – Mayıs 2005 tarihleri arasındaki 1 yıllık sürede çeşitli kliniklere hepatit B öntanısıyla gelen hastaların hepatit B serolojik belirleyicileri ile birlikte HBV-DNA miktarları tayin edilmiş ve sonuçlar karşılaştırılarak incelenmiştir. Serolojik belirleyicilerin tayini için otomatize Axsym cihazı (Abbott Laboratories, Rungis, Fransa) ve bu cihaza ait HBsAg, AntiHBs, HBeAg, AntiHBe, AntiHBc IgM ve AntiHBc IgG kitleri (Abbott Laboratories, Rungis, Fransa) kullanılmıştır. HBV-DNA tayini ise Cobas Amplicor monitör testi (COBAS Amplicor; Roche Diagnostics, NJ, USA) ile gerçekleştirilmiştir. 1 yıllık periyot boyunca yapılan HBV-DNA araştırması sonucunda gelen toplam 438 hastanın 323 ‘ü (%73,7) HBV-DNA pozitif olarak saptanmıştır. HBV-DNA’sı pozitif olan toplam 323 hastanın 316’sında (%97,8) HBsAg pozitif, 318’inde (%98,5) AntiHBs negatif, 113’ünde (%35) HBeAg pozitif, 214’ünde (%66,3) AntiHBe pozitif ve 317’sinde (%98,1) AntiHBc IgG pozitif olarak saptanmıştır. HBV-DNA’sı negatif 115 (%26,3) hastamn ise 93’ü (%80,9) HBsAg pozitif, 108’i (%93,9) AntiHBs negatif, O’ı (%0) HBeAg pozitif, 102’si (%88,7) AntiHBe pozitif ve 1 15’i (%100) AntiHBc IgG pozitif olarak bulunmuştur. Hastaların serolojik belirleyicileri ve HBV-DNA sonuçlarına göre klinik durumlarını değerlendirdiğimizde en büyük grubun atipik seroloji sonuçlan ile muhtemel mutant (%45) grubunun oluşturduğunu görmekteyiz. Bu grubu takiben en sık olarak kronik infeksiyon (%20) ve sağlıklı taşıyıcı (%20) gruplarıyla karşılaşmaktayız. Sonuç olarak, Hepatit B infeksiyonlarının tanısı, viral replikasyon durumunun tayini, prognozun belirlenmesi, HBV mutantlarıyla infeksiyon durumlarında sadece serolojik belirleyicilerin saptanmasının yetersiz olduğunu söyleyebiliriz. HBV infeksiyonlarının tam, tedavi ve prognozunda ölçüt olarak serolojik belirleyicilerin yanında mutlaka HBV-DNA düzeyinin de belirlenmesi gerekmektedir. 48

Gastrik biyopsilerden helicobacter pylori izolasyonu ve tanı metodlarının karşılaştırılması

2. ÖZET Bu çalışmada; bölgemizde dispeptik yakınması olan hastaların mide biyopsi örneklerinde H. pylori varlığı araştırılarak yöremizde H. pylori prevalansının belirlenmesi, ayrıca H. pylori tanısında kullanılan direk mikroskopi, histokimyasal boyama, üreaz, kültür ve serolojik testler gibi yöntemlerin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Ocak 2003 Şubat 2004 tarihleri arasında Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Araştırma Hastanesi, Gastroenteroloji Bilim Dalı Endoskopi ünitesine başvuran dispeptik yakınmak 187 hasta incelemeye alınmıştır. Çalışmaya dahil edilen olguların mide antrumundan 4 biyopsi örneği ve kan örnekleri alınmış, alınan biyopsi örneklerinden üçü mikrobiyolojik incelemeler için, dördüncü örnek ise histopatolojik inceleme için kullanılmıştır. Mikrobiyoloji laboratuvarına ulaştırılan biopsi örneklerinde direkt mikroskopi, üreaz testi ve kültürleri yapılarak H. pylori varlığı araştırıldı. Direk mikroskopi için Gram boyama, üreaz testi için Urea agar base, kültür için vankomisin, trimetoprim ve amfoterisin B eklenmiş % 7 insan kanlı Blood agar kullanıldı. Ekim yapılan besiyerleri anaerobik kavanoz içerisinde, CampyGen kitleri ile sağlanan mikroaeorofilik ortamda 37°C’de 3-7 gün inkübe edildi. Alınan serum örneklerinde H. pylori IgG antikorları ELIS A cihazında mikroelisa kitleri ile çalışıldı. Yapılan çalışmalar sonucunda Gram boyamada 117 (% 62.6), histokimyasal boyamada 120 (% 64.2), üreaz testinde 116 (% 62.0), kültürde 64 (% 34.2), serolojik yöntemle ise 150 (% 80.2) olguda pozitiflik saptandı. Kültür esas alındığında, Gram boyamanın duyarlılığı % 99.0, özgüllüğü % 76.7 iken histokimyasal boyamanın duyarlılığı % 78.9, özgüllüğü % 56.4 olarak saptandı. Gastrik biyopsi materyallerinin üreaz testinin duyarlılığı % 92.2, özgüllüğü % 75 olarak saptandı. Olguların biyopsi materyallerinin kültürlerinde duyarlılık % 53.8, özgüllük % 1 00 olarak bulundu.