PROF. DR. ZEYNEP MENNAN

An interactive computational design approach for creating architectural topographies Mimari topografya üreten bir etkileşimli sayısal tasarım yaklaşımı

Dijital ortamda tanımlanan doğal kuvvetleri anlama, analiz etme ve hesaplamalı araçlar tarafından verilen anında geri-dönüşe bağlı olarak tasarımı şekillendirme sürecinin geliştirilmesi bu araştırmanın başlıca amacıdır. Tez, tasarımcı ve bilgisayar arasındaki etkileşim durumunu, doğu Hollanda kıyıları bağlamında, halihazırda akışkan olan hava, kıyı akıntıları ve bu kuvvetler sayesinde hareket halinde olan kum parçacıkları üzerinde Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği (HAD) yöntemlerini kullanarak araştıracaktır. Bilgisayar tabanlı tasarım ortamlarında doğaya ait akışkan kuvvetleri ve parçacıkları temsil etmek mümkün olduğu için, bu eşzamanlı araçların tasarım ve analiz amaçlı kullanımı üzerine yoğunlaşılacaktır. Hollanda kıyıları ve Kuzey Denizi arasındaki yüzyıllardır süregelen mücadeleye alternatif bir çözüm önerisi olarak, deniz içerisinde kum birikme alanları oluşturulması ve bu birikim alanlarının ve yönlendirilen deniz akıntılarının mimari gelişme mekanları olarak kullanılması hedeflenmektedir. Bu tez kapsamında, tarihsel, teorik ve felsefi yaklaşımlar ile birlikte, formun organik ve inorganik gelişimi üzerinden morfogenez süreçler incelenmiştir.

An inquiry into the ontology of responsiveness: Assessing embodiment and human-machine interaction in responsive environments Yanıt veren ortamların ontolojisi üzerine bir araştırma: Cisimleşmenin ve insan-makine etkileşiminin değerlendirmesi

İletişim ve bilgi teknolojisindeki gelişmelerle birlikte bilgisayar teknolojisi, malzeme araştırması ve algılayıcı ağlarındaki gelişmeler yanıt verirliliğin insanın ve makinanın katkısıyla tanımlandığı aktif ve dinamik ortamlar üzerine yapılan çalışmaları tetiklemektedir. Tez, mimarlıkta yanıt verir ortamlara olan yaygın ilgiyi değerlendirerek, yanıt verirliliğin ontolojisini sorgulamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda mimarlıkta yanıt verir ortamlar irdelenmekte ve insan-makine ilişkisini yeniden sorunsallaştıran makinesel yaklaşımlar üzerinde durulmaktadır. Bu bağlamda, yanıt verir ortamlarda beden, insan-makine etkileşimi ve cisimleşme kavramı arasındaki ilişki göz önünde bulundurulmakta ve yanıt verirlilik kavramı makine tartışması ile ilişkilendirilmektedir. İnsan-makine etkileşiminin derinlemesine incelenerek cisimleşme kavramının beden, ortam ve makine arasındaki ilişkilerle tanımlanan ve etkileşim süresince kendini güncelleyen bedene referansla yeniden kavramsallaştırıldığı belirtilmektedir. Yeniden tanımlanan beden kavramı, ilişkilerin bedene referansla cisimleşmesini mümkün kılmakta ve cisimleşmenin ve insan-makine etkileşiminin yeniden kavramsallaştırılmasına işaret etmektedir. Bu nedenle beden kavramının yeniden tanımlanması insan-makine etkileşimi için önemli bir sıçrama olarak değerlendirmektedir. Yeniden tanımlanan beden ve cisimleşme kavramları zihin felsefesi’nde zihin-beden ilişkisini ele alan farklı yaklaşımlar gözönünde bulundurularak tartışılmakta ve insan-makine etkileşiminin doğası ve yanıt verir ortamlarda yeniden tanımlanan sorunsalı değerlendirilmektedir. Farklı bağlam ve zamanlara ait örnekleri inceleyen çalışma, yanıt verir ortamların tanımında makinesel yaklaşımların benimsenmesinin beraberinde getirdiği değişimleri sorgulamakta ve insan-makine, özne-nesne, insan-insan olmayan, zihin-beden gibi ikiliklerin erimesini bu değişimler bağlamında değerlendirmektedir.