PROF. DR. KAMİL MEHMET TUĞRUL

Aksiller yaklaşımla yapılan brakial pleksus blokajında sinir stimülatör yöntemi ile USG eşliğinde uygulanan sinir stimülatör yönteminin karşılaştırılması

Aksiller yaklaşımla yapılan brakial pleksus blokajında sinir stimülatör yöntemi ile USG eşliğinde uygulanan sinir stimülatör yönteminin karşılaştırılması. Amaç: Aksiller yaklaşımlı brakiyal pleksus blokajı üst ekstremite cerrahisinde farklı teknikler kullanılarak uygulanabilir. Bu çalışmada aksiller yaklaşımla yapılan brakiyal pleksus blokajında sinir stimülatör tekniği ile ultrasonografi eşliğinde uygulanan sinir stimülatör tekniğinin; blok işlemini gerçekleştirme süresi, işlemle ilgili hastaların tanımladığı ağrı şiddeti, sinirlerde duysal ve motor blok oluşum hızı ve anesteziye bağlı komplikasyon gelişimi açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Hastane etik kurul onayını takiben el veya ön kol cerrahisi uygulanacak, 18-70 yaş arasında, ASA I-IV arası 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar uygulanacak yöntem hakkında bilgi verilerek onayları alındıktan sonra her biri 30 hastadan oluşan 2 gruba randomize edilerek nörostimülatör (NS) ve nörostimülatörle beraber ultrasonografi (NU) uygulanan gruplara ayrıldı. Ultrasonografi ve/veya sinir stimülatörü kullanılarak 0,3-0,5 mA arasında motor cevap alınması durumunda aspirasyonla kan gelmediğinin tespiti üzerine, boy / 5 formülüyle eşit miktarda prilokain %2 ve lidokain %2 ile hazırlanan anestezik solüsyon, her sinire solüsyonun dörtte biri olacak şekilde enjekte edildi. Tüm hastalarda blok uygulandıktan sonra 3, 5, 10, 15, 20, 25, 30 ve 40. dk. larda duysal blok pin-prick testi ile, motor blok Medical Research Council Skalası ile değerlendirildi. Blok işleminin süresi, etki başlangıç süresi, VAS skorlaması, cilt ponksiyon sayısı, perop ve postop komplikasyonlar kaydedildi. Hastaların sistolik arter basıncı (SAP), diyastolik arter basıncı (DAP), ortalama arter basıncı (OAP) ile kalp tepe atımı (KTA) ve saturasyon (SPO2) düzeyleri 0, 5, 10, 15, 30, 45, 60,120 ve 180. dk. larda kaydedildi. Bulgular: Blok uygulama süresi grup NS (10,7±5,4 dk) ile grup NU (9±3,6 dk) arasında benzer bulundu. Grup NS?de ortalama cilt ponksiyon sayısı (2,3±1 / 1,5±0,7)(p=0.001) ve blok işlemi ile ilgili VAS skoru (3,8±2,4 / 2,6±2,1) (p<0.045) anlamlı olarak yüksek saptandı. Gruplar arasında duysal (12,8±5,5 dk/ 12±4,3 dk) ve motor blok (17,3±5,4 dk/ 15,2±5,2 dk) etki başlangıç zamanları karşılaştırıldığında, muskulokutan sinirin motor blok etki başlangıcı (16,8±5,6 dk/ 12,9±6,2 dk) dışında anlamlı bir fark görülmedi (p<0.012). Grup NU?da daha yüksek bir başarı oranı (%93,2/ %76,6) elde edilse de aradaki fark istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. Grup NS?de 13 hastada, grup NU?da ise 4 hastada komplikasyon görüldü (p<0.05). Sonuçlar: Ultrasonografi kullanımı ile beraber işlemle ilişkili ağrı ve komplikasyonlarda azalma gözlenirken, istatiksel olarak anlamlı olmamakla beraber daha yüksek bir başarı oranı yakalanmıştır. Elde edilen veriler ultrasonografinin sinir stimülatörü ile rutin kullanımını destekleyecek niteliktedir.

Çocuklarda farklı ajanlarla yapılan premedikasyonların etkilerinin karşılaştırılması

Preoperatif premedikasyon, hastaların psikolojik ve farmakolojik olarak cerrahi girişimlere hazırlanmasını içerir. İyi bir premedikasyon ile hastanın preoperatif anksiyetesi azaltılır, hemodinamiyi fazla etkilemeyen bir indüksiyon yapılabilir, intraoperatif anestezi gereksinimi azaltılabilir ve postoperatif rahat bir derlenme sağlanabilir. Çocuklarda aileden ayrılma, anestezi indüksiyonunda yapılan işlemler ( intravenöz kanül takılması, yüz maskesi kullanılması gibi) ve derlenme dönemindeki problemler postoperatif dönemde depresyon, içe kapanma, aileye bağımlılık artışı gibi birçok davranış bozukluklarına neden olabilir. Bu sürecin travmasını azaltmak için farmakolojik premedikasyon kaçınılmazdır. Bu retrospektif dosya tarama çalışmasında preoperatif dönemde premedikasyon amaçlı uygulanan oral midazolam ve oral ketaminin etkinliklerini karşılaştırmayı amaçladık. 2-10 yaş arası ASA I ve II grubu 85 olgu incelendi. Olgular 0.5mg/kg oral midazolam verilenler (Grup-1, n=42), 4mg/kg oral ketamin verilenler (Grup-2, n:43) şeklinde iki gruba ayrıldı. İki grup hemodinamik ve solunumsal durum, sedasyon, aileden ayrılma, yüz maskesine tepki, ekstübasyon süresi, derlenme dönemi yüz skalası, modifiye aldrete skoru ve bulantı-kusma açısından karşılaştırıldı. Kliniğimizde çocuklarda preoperatif premedikasyon amacıyla kullandığımız 0.5 mg/kg oral midazolam ve 4 mg/kg oral ketaminin etkin bir sedasyon sağladıkları, klinik olarak anlamlı hemodinamik ve solunumsal değişikliker yapmadıkları, derlenmeyi ve servise çıkış süresini olumsuz etkilemedikleri görüldü. Aileden rahat ayrılma ve yüz maskesine uyumda midazolamın ketamine göre daha başarılı olduğu tespit edildi. Bulantı-kusma insidansının ketamin grubunda daha sık olduğu ancak derlenmeyi etkilemediği düşünüldü.