PROF. DR. İLHAN YILDIZ

Türkiye’de din eğitimi alanında kadınların istihdamı

Tarihe baktığımızda peygamberlerin yaşadığı dönemler hariç, haklar bakımından kadın aleyhine bir yapılanma söz konusudur. İslam kadına hayatını sürdürmek için çalışmayı zorunlu kılmamasına ve hayatının bütün dönemlerinde sorumluluğunu başka insanlara vermesine rağmen, İslam ona (ehil ve olgun olduğu sürece) hiçbir koruyucuya ihtiyaç duymadan kendi mallarına sahip olma hakkını vermiştir. Peygamber zamanında çiftçilik, ticaret, inşaat işleri, alet yapımı, dericilik, ekmek yapımı, mal nakli, hemşirelik, sağlık bakımı ve ülke savunması o dönemin önemli ekonomik aktiviteleri sayılıyordu. Peygamberin çevresindeki bayanlar yine onun onayıyla bu gibi işlerde çalışıyorlardı. Peygamberin hanımları ve o dönemde yaşamış Müslüman kadınlar, İslam’ın tebliğ edilmesinde de aktif rol almışlardır. Türkiye’nin erken dönemlerinde kadının yeri evde, çiftlikte ve bahçede işler yapan kocasının yanıydı. Ev içinde yemek pişirme, kıyafet dikme, yün eğirme, kumaş dokuma ve elbise tamiratı gibi işler kadının vaktinin önemli bir kısmını kapsıyordu. Osmanlı İmparatorluğu’nda kadın, çalışma hayatında olduğu gibi din eğitimi alanında da sosyal hayatın içinde pek yer almazdı. Cumhuriyetin ilanıyla kadınlar bazı hak ve imkânlara sahip oldular. İmam Hatip Liseleri ve İlahiyat Fakültelerinin açılmasıyla bayanlar, Diyanet İşleri Başkanlığı’nda Kuran kursu öğretmeni ve vaize olarak, İmam Hatip Liselerinde Din Eğitimi Öğretmeni, özel ve devlet okullarında Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni ve İlahiyat Fakültelerinde akademisyen olarak çalışmaya başladılar. Günümüzde ise din eğitimi alanında istihdam edilen bayanların sayısı (istenilen düzeyde olmasa da) artmaya devam etmektedir. Anahtar Kelimeler: Eğitim, Öğrenme, Eğitim Durumu, Din Eğitimi, Din Eğitimi Tarihi, Din Felsefesi, Kadın, İstihdam.

Alevilerin din kültürü ve ahlak bilgisi derslerinden beklentileri (Ankara örneği) The expectances of

Bu araştırma bir giriş bölümü ile iki ayrı bölüm ve son olarak sonuç ve öneriler bölümü olarak yazılmıştır. Giriş bölümünde araştırmayla ilgili metodolojik bilgilerin yanı sıra Alevilik hakkında özet bir bilgi verilmiştir. Birinci bölümde, alevi velilerle yapılan anket sonuçları değerlendirilmiştir. Bunun yanında bu konu ile ilgili hazırlanan diğer tezlerle sistematik bir şekilde karşılaştırarak tez ele alınmıştır. İkinci bölümde, alevi öğrencilerle yapılan anket sonuçları değerlendirilmiştir. Aynı şekilde bu konu ile ilgili hazırlanan diğer tez ve kitaplardan da yararlanılmıştır. Son bölümde ise elde edilen bulgular eşliğinde bir sonuç ve öneri bölümü hazırlanmıştır.

Osmanlı ailesinde çocuk eğitimi

Aile birliği, İslam’ın önemli bir bileşenidir. Kur’an ve hadisler aile eğitimine büyük önem vermektedir. Bu nedenle bir ailenin tüm unsurlarına, ebeveynden çocuklara, eşlerden akrabalara kadar bütün bireylere büyük önem verilmiştir. ?Osmanlı Ailesinde Çocuk Eğitimi? adındaki tezimizde Osmanlı Toplumunu meydana getiren aileye ve ailede çocuk eğitim ? öğretimine değindik. Konuya bütüncül bir yaklaşımla bakılınca, genel hatlarıyla aile ve çocuk kavramlarını da şüphesiz irdelemek gerekiyor. Sonuç olarak, Osmanlı döneminde aile eğitimi konusunda yeni çalışmalara ihtiyaç duyulduğu söylenebilir.