DOÇ.DR. ERSİN YÜCEL

Eskişehir Kalabak ormanları odunsu bitkileri ve bunların kullanım değerleri The Wooden plants in the Kalabak forests of Eskişehir and their usage values

ÖZET Yüksek Lisans Tezi ESKİŞEHİR KALABAK ORMANLARI ODUNSU BİTKİLERİ VE BUNLARIN KULLANIM DEĞERLERİ Sema TARIM Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı Danışman: Doç.Dr.Ersin YÜCEL 2000, 111 sayfa Bu çalışmada Eskişehir Kalabak ormanlarının odunsu bitkileri ve bunların kullanım değerleri araştırılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucu bölgede 14 familyaya ait 36 takson tespit edilmiş olup, bunların % 86,1′ i Angiospermae, % 13,9’u Gymnospermae’e aittir. Bulunan bitki taksonlannm % 52,8’inin fitocoğrafik bölgesi bilinmekte olup, % 47,2′ sinin fitocoğrafik bölgesi bilinmemektedir. Fitocoğrafik bölgesi bilinenlerden % 47,2’si Avrupa-Sibirya, % 5,6’sı Akdeniz elementidir. Belirlenen bu taksonlann % 45’i Eskişehir park ve bahçelerinde yetiştirilmesine rağmen, % SS’i Eskişehir kent ekosisteminde kullanılmadığı saptanmıştır. Anahtar Kelime: Orman Ağaçlan, Odunsu Bitkiler, Kalabak Ormanları

Çifteler (Eskişehir) ilçesinde tüketilen yabani bitkiler ile bunların besin öğesi değerlerinin saptanması The Wild plants consumed in Çifteler district and the identification of nutrition values of these plants

ÖZET Yüksek Lisans Tezi ÇİFTELER (ESKİŞEHİR) İLÇESİNDE TÜKETİLEN YABANİ BİTKİLER İLE BUNLARIN BESİN ÖĞESİ DEĞERLERİNİN SAPTANMASI NAZAN UNAY Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı Danışman: Doç. Dr. Ersin Yücel 2001, 87 sayfa Bu çalışmada Eskişehir’in Çifteler ilçesinde gıda olarak tüketilen ancak kültürü yapılmayan yabani bitkiler ile bunların besin öğesi değerleri incelenmiştir. Tesadüfi olarak seçilen aileler üzerinde uygulanan anketlere göre, bölge halkının % 58’inin yabani bitkileri yiyecek olarak tükettikleri saptanmıştır. Bölgede tüketilen 10 familyaya ait 18 bitki taksonunun başta yemek olmak üzere, salata, börek iç malzemesi, kaynatıp suyunu içerek ve herhangi bir işlem yapmadan doğrudan yenildikleri tespit edilmiştir. Bu bitkiler sırası ile; Amaranthus retroflexus, Beta vulgaris, Capsella bursa pastoris, Chondrüla juncea ar.juncea, Erodium cicutarlum ssp. cicutarium, Malva neglecta, Papaver rhoeas, P. somniferum, Polygonum cognatum, Rumex crispus, R. dentatus ssp. halacsyi, Saponaria orientalis, Scariola viminea, Scorzonera cana var. jacquiniana, Silene alba ssp. divaricata, Tragopogon dubius, Urtica diolca, Taraxacum officinale’ Air. Bölgede tüketilen bitkiler, su, kuru madde, kül, protein ve C Vitamini değerleri yönünden incelenmiştir. Bulunan türler arasında su miktarının en yüksek Papaver somniferum (Haşhaş) (% 93)’da; kuru madde miktarının en yüksek Polygonum cognatum (Kuzukulağı) (% 17.2)’da olduğu bulunurken; kül miktarı en yüksek Urtica dioica (Isırgan) (% 19) ‘da tespit edilmiştir. Aynca belirlenen 18 takson içinde en yüksek protein miktarına Rumex crispus (Labada) (20.19 g/100 g)’un, en yüksek C Vitamini değerine Polygonum cognatum (Kuzukulağı) (56.78 mg/100 g)’un sahip olduğu saptanmıştır. Bu değerlerin halkımızın en fazla tükettiği sebzelerden olan ıspanak (Spinacia oleraceae) ve marul (Lactuca sativa) ile yakın değerler taşıdığı hatta daha üstün olduğu görülmektedir. Anahtar Kelimeler: Yenen bitkiler, Beslenme, Besin Öğeleri, Gıda, Eskişehir (Çifteler)

Salvia wiedemannii boiss’in ekolojik özellikleri Ecological properties of salvia wiedemannii boiss

ÖZET Yüksek Lisans Tezi Salvia wiedemannii Boiss.’in EKOLOJİK ÖZELLİKLERİ NİHAT ALTINOZ Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı Danışman: Doç.Dr.Ersin YÜCEL 1997, Sayfa 69 Salvia wiedemannii Boiss. Türkiye’ nin endemik bitkilerinden olup, Eskişehir, Ankara, Kütahya ve Konya çevresinde doğal yayılış göstermektedir. Bu çalışmada S. wiedemannii’ nin ekolojik özellikleri araştırılmıştır. Vejetatif ve generatif gelişme dönemlerinde, bitki ve toprak örnekleri analiz edilerek, N, P ve K yüzdeleri tespit edilmiştir. Elde edilen verilere göre; Bu türün alkali veya nötr karakterli; kumlu, killi, tınlı bünyeye sahip; su tutma kapasitesi yüksek; tuzsuz ve sığ topraklarda yayılış gösterdiği saptanmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre vejetatif gelişme döneminde bitki organlarındaki N, P ve K yüzdelerinin, generatif gelişme dönemine oranla daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Anahtarkelirneler:5a/ıw, Endemik, Ekoloji

Mihalıççık ilçesinin (Eskişehir) florası The Flora of Mihalıççık county (Eskişehir)

ÖZET Yüksek Lisans Tezi MİHALIÇÇIK İLÇESİNİN (Eskişehir) FLORASI BURCU ÜRYAN Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilin! Dalı Danışman: Doç. Dr. Ersin YÜCEL 2000 Bu çalışma Mihalıççık ilçesi (Eskişehir) florasını kapsamaktadır. Çalışma alanı Eskişehir merkezinin kuzeydoğusunda yer almaktadır. 1999-2000 yılları arasında toplanan 2247 bitki örneğinin değerlendirilmesi ile 85 familyaya ait 302 cins ve 535 tür ve türaltı takson tespit edilmiştir. Bunlardan 23 takson A3 ve 41 takson B3 karesi için yeni kayıttır. Bu bölgede toplam 62 tane endemik takson olup, endemizm oranı % 12,60’dır. Taksonlann fitocoğrafik bölgelere dağılımı şöyledir: İran-Turan elementleri % 16,46; Akdeniz elementleri %7,52; Avrupa-Sibirya elementleri %7,32 ve diğerleri % 68,70’dir. Anahtar kelimeler: Flora, Mihalıççık, Türkiye, Fitocoğrafya.