DOÇ. DR. YAŞAR ŞENLER

Cemil Kavukçu’nun öykülerinde insan

Çağdaş Türk Edebiyatı yazarları arasında yer alan Cemil Kavukçu, özellikle yazdığı öykülerle adından söze ettirmektedir. Öykülerinde insanı merkeze alan yazar, daha çok dışlanmış, itilmiş yalnız ve sıradan insanların özlemlerini ve hayattan beklentilerini dile getirir. Çalışmamızın birinci bölümünde, öykü türünün edebiyatımızdaki tarihi gelişimi ve Cemil Kavukçu’nun bu sürece katılması anlatılmaktadır. İkinci bölümde, Cemil Kavukçu’nun hayatı, sanatı ve eserleri üzerinde durulmaktadır. Üçüncü bölümde ise, psikolojik ve sosyal yönleri ile Cemil Kavukçu’nun öykülerindeki insanlar tanıtılmaktadır. Bu bölüm; psikolojik açıdan insan, sosyo-ekonomik bakımdan insan, taşra ve kent insanı, fiziksel özellikleri bakımından insan ve Cemil Kavukçu’nun öykülerindeki çocuklar olmak üzere beş başlığa ayrılmaktadır. Bu başlıklar, öykülerdeki insanların ön plana çıkan özelliklerine göre sıralanmaktadır. Çalışmamızın sonuç bölümünde ise genel bir değerlendirme yapılmaktadır.

Attila İlhan’ın romanlarında yakın tarih

Attila İlhan, tarihi romanın Türk edebiyatındaki önemli yazarlarındandır. İlhan’ın toplam on iki romanının onu tarihi roman özelliği taşır. İlhan, romanlarında II. Meşrutiyet öncesinde Balkanlardaki karışıklıklardan başlayarak, II. Meşrutiyet’in ilanından sonraki gelişmeleri, I. Dünya Savaşı’nı, Mütareke yıllarını, Milli Mücadeleyi, Milli Şef dönemini, Demokrat Parti dönemini, 27 Mayıs Darbesini ve 12 Mart Muhtırasını romanlarına konu eder. İlhan, romanlarında ele aldığı bu dönemleri, toplumun çeşitli kesimlerinden seçtiği kahramanların bakışıyla verir. İlhan, romanlarında ele aldığı bu dönemleri oldukça detaylı bir şekilde irdeler, olayların siyasi, sosyal ve ekonomik arka planını yansıtmaya çalışır. Bu çalışmamız üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Attila İlhan’ın romanlarında geçen tarihi olayları, ikinci bölümde tarihi kişileri, üçüncü bölümde ise tarihi mekanları ele aldık. Anahtar sözcükler: Attila İlhan, Attila İlhan’ın Romanları, tarihi roman, yakın tarih.

Cumhuriyet Dönemi Türk şiirinde İstanbul (1923-1960) Istanbul in the Turkish poetry of Republician Era (1923-1960)

Şehir, bir toplum için hayata yön veren, yoğun bir akışın yaşandığı, kültür ve medeniyetin şekillendiği mekândır. Geçmişte farklı medeniyetlere ev sahipliği yapmış bir şehir, zaman içerisinde eski işlevini kaybetmiş olsa bile o medeniyetlere ait birçok unsuru bünyesinde barındırır ve geleceğe taşır. Her milletin, edebiyatında çok sık yer bulan bir şehri vardır. Türk Edebiyatı için bu şehir, imparatorluklara başkentlik yapmış ve bunun getirdiği ağırlıkla bu yeri fazlasıyla hak etmiş olan İstanbul’dur. Roman ve hikâyede, özellikle Tanzimat ve Servet-i Fünûn dönemi hikâye ve romanında mekân olarak işlenmiş olan İstanbul, Millî Mücadele ve Cumhuriyet Dönemlerindeki Anadolu’ya yönelişte dahi ilk sıradaki yerini korumuştur. Türk şiirinde, Divan edebiyatı da dahil olmak üzere her dönem hatırı sayılır bir yere sahip olmuş, güzelliği ve millî kimliğiyle şairlerin bakış açılarına ve ideolojik yaklaşımlarına göre sevgi, nefret, özlem, öfke gibi duygularla dile getirilmiştir.