DOÇ. DR. TURHAN ERKMEN

Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinin çalışanların örgütsel bağlılıklarıyla olan ilişkisine yönelik bir uygulama

Bu araştırma; çalışanların işletmelerinin kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerine ilişkin algılamaları ile örgütlerine olan bağlılıkları arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Amaç doğrultusunda hazırlanan anket, 2010 yılı Ekim ayında İstanbul’da faaliyet gösteren Danimarka menşeili bir işletmenin beyaz yakalı çalışanlarına uygulanmıştır. Anket sonuçları bilgisayar ortamında SPSS 17.0 istatistiksel programında analiz edilmiştir. Anket sorularının güvenilirliğinin belirlenmesinde Cronbach’s Alpha katsayısından; araştırmaya katılan çalışanların demografik özelliklerinin belirlenmesinde frekans ve yüzde tanımlayıcı istatistiklerinden; çalışanların örgütsel bağlılık düzeylerinin ve kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının belirlenmesinde minimum, maksimum, aritmetik ortalama, standart sapma istatistiklerinden; çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları ve örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde korelasyon analizinden; çalışanların örgütsel bağlılık ve kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının demografik özelliklerine göre farklılaşma durumunun incelenmesinde ise T Testi, Anova ve Tukey testlerinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda araştırmaya katılan çalışanların; çalıştıkları işletmenin kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerine ilişkin algılamalarının, örgütsel bağlılık düzeyleri ile istatistiksel açıdan pozitif yönlü ilişkiler içerisinde olduğu ve çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları yükseldikçe örgütlerine olan bağlılıklarının arttığı sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Örgütsel Bağlılık

Çalışanların iş tatmini ile örgütsel adalet algısı arasındaki ilişkiye yönelik temizlik ürünleri sektöründe bir araştırma

İşletmelerin verimliliğinin arttırılmasında insan faktörünün öneminin anlaşılması, iş dünyası ve akademik çevrelerin dikkatini çalışanların işyerlerine ve işlerine karşı duygu ve tutumlarına çekmektedir. Bu duygu ve tutumlar hakkında fikir verebilecek iki önemli değişken iş tatmini ve örgütsel adalet algısı olarak ortaya çıkmaktadır. İş tatmini, iş görenin işine karşı gösterdiği tüm olumlu tepki veya duygulardır. Örgütsel adalet algısı ise çalışanların örgüt içindeki davranış ve uygulamaları ne ölçüde adil bulduklarının bir ifadesidir. Her iki olgu da çalışanların daha uzun süre işletmede kalması, daha az devamsızlık ve geç kalma eğilimi göstermeleri ve genel işletme performansının artışı gibi değişkenlerle yakın ilişkide bulunmaktadır. Bu çalışmada iş tatmini ile örgütsel adalet algısının tanımlanması için yapılan literatür taraması ve bu iki değişken arasındaki ilişkiye yönelik temizlik ürünleri sektöründe 177 çalışan üzerinde yapılan araştırmanın sonuçlarına yer verilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre çalışanların iş tatmini ile örgütsel adalet algısı arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca çalışanların örgütsel adalet algılarının kıdem, çalışılan bölüm, cinsiyet ve eğitim durumuna göre farklılık göstermediği, iş tatmininin ise bu değişkenlerden sadece cinsiyete göre değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir.

Çalışanların örgütsel adalet algılamaları ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir uygulama

Bu çalışmanın temel amacı, çalışanların örgütsel adalet algılamaları ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmanın ilk bölümünde giriş bölümüne yer verilmiştir. İkinci bölümünde, örgütsel adalet kavramı açıklanmıştır. Üçüncü bölümünde ise, örgütsel vatandaşlık kavramı üzerinde durulmuştur. Son olarak, uygulama bölümünde de söz konusu kavramlar arasındaki ilişkileri test etmek amacıyla bir uygulama çalışması gerçekleştirilmiştir.

Çalışanların örgüte bağlılıkları ile liderlik arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir uygulama

İşletmelerin hedeflerini gerçekleştirmelerini sağlamada, örgütsel bağlılık ve liderlik kavramları önem teşkil etmektedir. Günümüzde örgütsel bağlılık kavramı, gerek akademisyenler gerekse uygulayıcılar tarafından önemi anlaşılan bir kavramdır. Yöneticilerin göstermiş olduğu liderlik yaklaşımı ise çalışanları çeşitli yönlerden etkilemekte, aynı şekilde çalışanların varlığı da yöneticilerin liderlik yaklaşımlarını etkilemektedir. Çalışanların örgüte bağlılıklarını arttıracak etmenleri sağlamak liderlerin önemli görevlerinden biri olmaktadır. Bu tez içerisinde liderlik ile ilgili tanımlar, liderlik fonksiyonları, lider ve yönetici arasındaki farklar, klasik ve modern liderlik kuramları ele alınırken; örgütsel bağlılığın tanımı ve önemi, örgütsel bağlılığı etkileyen faktörler, örgütsel bağlılığın sınıflandırmaları ve boyutları incelenmiştir. Sonrasında; tanımlayıcı bir araştırmaya yer verilmiştir. Araştırmanın amacı işletmelerde algılanan liderlik davranışları ile çalışanların örgüte bağlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Örneklem grubunu, finans sektöründe faaliyet gösteren orta ölçekli bir yabancı kurumsal firmanın genel merkezinde çalışmakta olan 84 kişi oluşturmaktadır. Araştırmanın amacına yönelik oluşturulmuş hipotezler, SPSS programında çeşitli istatistik teknikleri kullanılarak analiz edilmiş ve çıkan sonuçlar yorumlanmıştır. Yöneticinin liderlik tarzı ile çalışanların örgüte bağlılığı arasında aynı yönlü orta derecede bir ilişki olduğu görülmüştür. Yöneticinin liderlik tarzı ile örgütsel bağlılığın alt boyutları da incelenmiştir. Yöneticinin liderlik tarzı ile duygusal bağlılık ve normatif bağlılık arasında aynı yönlü ve orta derecede; yöneticinin liderlik tarzı ile zorunlu bağlılık arasında ise aynı yönlü ve zayıf bir ilişki olduğu görülmüştür. Daha sonra, liderlik ve örgütsel bağlılığın alt boyutlarının demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Yöneticinin liderlik davranışının, çalışanın görev durumuna ve yaşına göre farklılık gösterdiği; zorunlu bağlılık boyutunun ise cinsiyete göre farklılık göstermekte olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Liderlik yaklaşımları, Örgütsel Bağlılık, Duygusal Bağlılık, Normatif Bağlılık, Zorunlu Bağlılık

Örgüt kültürü tipleri ile yönetim tarzları arasındaki ilişkinin kamu örgütlerinde incelenmesine yönelik bir araştırma

Günümüz koşullarında, özellikle de rekabetin yoğun yaşandığı bu dönemde kurumlar daha iyiyi yakalayabilmek adına kendilerini geliştirme çabası içindedirler. Bu çabanın bir ayağı olan kurumların mevcudiyetini sürdürmesinde en önemli faktörlerden biri olan örgüt kültürü ve bu kültürü kurumda kalıcı kılmada yönetimin ne derece destek olduğu büyük önem arz etmektedir. Çünkü güçlü bir kültür oluşturmak ve bu kültürü kurumda kalıcı kılmak için örgütlerin yönetim tarzının bu amacı destekler nitelikte olması lazımdır. Bu tez çalışmasında amacımız örgüt kültürü ile yönetim davranışları arasındaki ilişkiyi ve bu ilişkinin yönü ile birlikte önemini incelemektir. Kamu kurumunu seçmemizdeki asıl amaç ise bu tarz çalışmaların özel sektörde yoğunlukla yapılıyor olmasına karşılık, kamu kurumlarında değişimin ve yeniliklerin daha yavaş takip edilmesi ile bu çalışmalara pek yer verilmiyor olmasıdır. Özel sektör kuruluşları, piyasada tutunabilmek adına diğer firmalarla sürekli bir rekabet ortamında bulunduklarından kurumsal gelişime önem vererek farklılık yaratmaya çalışırlar. Kamu kuruluşları ise devlet kökenli olmalarından dolayı genelde değişime kapalı bir yapı sergilemektedirler. Ancak son dönemlerde de kamu kuruluşlarında kalite hizmet anlayışının gelişimi ile ilgili çalışmalar yapıldığı gözlenmiştir. Bunlara örnek olarak; Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı mükellef odaklı hizmet anlayışı çalışmaları ve kurum kültürel yapısının değişiminde görülen, uzmanlaşma hareketleri v.b çalışmalar ile kamuda da bir hareketlenme yaşandığı görülmektedir. Buradan hareketle araştırmamızda, kamu kurum yapısının bu değişime ne kadar müsait olduğunun, çalışanlar tarafından bu gelişmelerin algılanıp algılanmadığının, algılanıyorsa ne yönde algılandığının, yönetimin bu konularda nasıl bir tavır sergilediğinin ve kurum kültür yapısının demokratik yoksa bürokratik mi özellikler taşıdığının, analizi amaçlanmıştır.

Çalışanların kurumsal imaj algılaması ile motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Bu çalışmanın temel amacı çalışanların motivasyonu ile kurumsal imaja dair algıları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu doğrultuda ilk bölümde motivasyon kavramı, teorileri ve motivasyonun işletmelerdeki uygulamaları incelenmiş; ikinci bölümde imaj ve kurumsal imaj kavramlarına değinilmiş; üçüncü ve son bölümde ise bir Büyükşehir Belediyesi’nin İnsan Kaynakları bölümünde yapılan araştırma sonuçları ele alınmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; çalışanların demografik bilgilerini içeren, motivasyon seviyelerini ölçmeye ve kurum imajını nasıl gördüğüne ilişkin sorulardan oluşan bir anket formu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları bilgisayar ortamında SPSS 11.5 istatistik paket programı yardımıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler güvenilirlik analizi, t testi, Anova testi ve Pearson Korelasyon analizleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; çalışanların motivasyonları ile kurumsal imaja dair algıları arasında pozitif yönde, kuvvetli ve anlamlı bir korelasyon olduğu saptanmıştır.

Çalışanların elektronik insan kaynakları yönetimi uygulamalarına ait tutumları ile örgütsel güven ilişkisine yönelik ilaç sektöründe bir uygulama

Globalleşen dünyanın en fazla etkilediği alanlardan biri de insan kaynakları yönetimidir. Artan rekabet ve hızla gelişen teknolojiler insan kaynakları yönetimi içerisindeki kavram ve uygulamaları da etkilemiştir. Bu nedenle işletmeler elektronik ve bilgisayar temelli uygulamaları insan kaynakları yönetimine entegre etmeye çalışmaktadırlar. Böylece İnsan kaynakları uygulamaları bilgisayar ortamına aktarılmaya başlanmış ve iky’ den e-iky’ ye geçiş süreci başlamıştır. Bu geçiş sürecinde ise en önemli nokta çalışanlara bu uygulamaların birer prosedür değil, çalışanları geliştiren, zaman ve maliyet tasarrufu sağlayan uygulamalar olduğunun doğru aktarılmasını sağlamaktır. Bu aşamada ise çalışanların kuruma, yöneticilerine ve hatta çalışma arkadaşlarına karşı duydukları güven daha da önem kazanmaktadır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı çalışanların elektronik insan kaynakları uygulamalarına ait tutumlarını öğrenmek ve örgütsel güven ile arasındaki ilişkiyi incelemektir.

İş yaşamında kadınların rolüne ilişkin yargılar ile örgüt kültürü ilişkisinin incelenmesine yönelik kamu sektöründe bir araştırma

Kadınların çalışma hayatında karşılaştığı sorunları, kadınlara yüklenen toplumsal cinsiyet rolleri temelinde araştırmayı ve kamu sektöründeki durumu incelemeyi amaçlayan bu çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde cinsiyet rol davranışı ile ilgili kuramlardan hareketle kadınlara yüklenen rollerin bir sonucu olarak çalışma yaşamında kadınların hangi alanlarda cinsiyet ayrımcılığı yaşadığından bahsedilmiştir. Cinsiyet ayrımcılığına ilişkin yasal düzenlemelerden bahsedilmiş ve kadın çalışanlara yönelik iş yaşamında yerleşmiş kalıp yargılar ve bunların sebep olduğu ayrımcılığının kurumların birçok sürecini etkileyen bir sorun olmasından yola çıkılarak cinsiyet ayrımcılığı ile ilgili örgütsel süreçlere yer verilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde cinsiyet ayrımcılığının bir sonucu olarak kadınların yükseltilmede eşitsizlikle karşılaşması olgusunu ifade eden cam tavan sendromu üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde örgüt kültürü tiplerinden Hofstede, Schneider, Harrison ve Handy’nin örgüt kültürü tiplerinden bahsedilmiştir. Araştırmanın dördüncü ve son bölümünde iş yaşamında kadınlara yönelik yargıların örgüt kültürü tiplerine göre farklılık gösterip göstermediğini araştırma amaçlı 242 kişiyle yapılan anket çalışmasının sonuçlarına yer verilmiştir. Anketlerin istatistiki analizi SPSS 11.5 programı ile yapılmış olup analiz tekniklerinden one way ANOVA ve bağımsız gruplar t-testi kullanılmıştır. İş yaşamında kadınların rolüne ilişkin yargıların örgüt kültürü tiplerine göre farklılık göstermediği hangi örgüt tipi olursa olsun yargıların değişmediği sonucuna varılmıştır. Kadınların rolüne ilişkin yargılarının cinsiyete göre farklılık gösterdiği ve kadınların erkeklere kıyasla cinsiyet temelli ayrımcılıkla ilişkilendirilebilecek kalıplaşmış rolleri benimsemedikleri sonucuna varılmıştır.