DOÇ. DR. MURAT YILDIRIM

Broyler damızlık ve ticari broyler sürülerinde tavuk anemi virüsünün ve antikor varlığının araştırılması

Tavuk infeksiyöz anemi (chicken infectious anemia-CIA), tavuk anemi virüsünün (chicken anemia virus-CAV) neden olduğu immünosupresif viral bir hastalıktır. Bu çalışmada, CIA hastalığına karşı aşılı ve aşısız broyler damızlık sürülerinde CAV antikor varlığı ve bu damızlıkların ticari broyler sürülerinde CAV maternal antikor seyri, antikor ve virüs varlığını araştırmak amaçlandı. Haziran 2008- Şubat 2009 tarihleri arasında CIA hastalığına karşı 6’sı aşılı, 6’sı aşısız broyler damızlık sürülerinden 218 kan serumu ve bu damızlıklardan elde edilen 32 ticari broyler sürüsünden (günlük, 1, 2, 3, 4 ve 5 haftalıkken) 2074 kan serumu ve 1916 doku örneği elde edildi. Elde edilen toplam 2292 serum örneğinde CAV antikor varlığı enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) ile incelenirken, her bir sürüden alınan doku örneklerinin homojenizasyonu ile elde edilen 104 doku homojenatında CAV VP1 ve O3 gen varlığı polymerase chain reaction (PCR) ile incelendi. Aşılı ve aşısız damızlıklar seropozitif saptanırken, ortalama antikor titreleri karşılaştırıldığında istatistikî olarak önemli bir fark olmadığı belirlendi (p>0.05). Aşılı ve aşısız damızlıkların günlük ve 1 haftalık ticari broyler sürülerinde maternal antikor oranının % 98 – 100 arasında bulunduğu, 2 haftalıkken % 5 ? 60 arasında olduğu, 3 haftalıkken bu oranının % 0 – 15 arasında olduğu ve maternal antikor titresinin koruyucu düzeyde olmadığı belirlendi. Aşılı damızlıkların 4 haftalık 8 ticari broyler sürüsünün % 62.5’inde, 5 haftalık 16 ticari broyler sürüsünün % 93.8’inde CAV antikor varlığı belirlendi. Aşılı damızlıkların 3 haftalık 8 ticari broyler sürüsünün % 25’inde, 4 haftalık 8 ticari broyler sürüsünün % 37.5’inde, 5 haftalık 16 ticari broyler sürüsünün % 37.5’inde CAV VP1 ve O3 gen varlığı belirlendi. Aşısız broyler damızlıkların ticari broyler sürülerinde ise CAV antikor ve CAV VP1 ile O3 gen varlığı tespit edilmedi.

Tarla faresi, rat ve beyaz farelerden zoonotik Enterobacteriaceae türlerinin izolasyonu, identifikasyonu ve antibiyotiklere duyarlılık durumları üzerine çalışmalar

Bu çalışmada farklı yaşam alanlarında bulunan beyaz fare, tarla faresi ve ratların bağırsak florasındaki aerobik Enterobacteriaceae türlerinin izolasyonu ve identifikasyonu, izolatların antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi ve doğal yaşam ile laboratuvar koşullarının barsak florası üzerine etkisinin incelenmesi amaçlandı. Bu amaçla farklı yaşam alanlarında bulunan 15 beyaz ve 29 tarla faresi’nin duodenum ile kolon’undan, 65 Wistar rat’ının rektumundan toplam 153 svap örneği alındı.i Çalışmada bağırsak florasını içeren 153 örnekten 74 Enterobacteriaceae izolatı elde edildi. Bu izolatların 58’i (% 78.4) Escherichia coli, 5’i (% 6.7) Serratia liquefaciens, 5’i (% 6.7) Citrobacter freundii , 3’ü (% 4) Yersinia enterocolitica, 1’i (%1.4) Shigella spp.,1’i (%1.4) Escherichia fergusonii ,1’i (%1.4) Arizona spp. olarak tanımlandı. Laboratuvar şartlarında yetiştirilen beyaz fare ve rat ile yaban hayattan elde edilen tarla farelerinden izole edilen Enterobacteriaceae türleri arasında farklılıkların olduğu belirlendi. Yapılan antibiyogram testi sonucunda bazı enterobakter türleri üzerine başta trimetoprim+sulfametaksazol olmak üzere imipenem, netilmisin, piperasillin, siproflaksin, amoksisilin-klavunalik asit, amikasin, seftriakson ve sefuroksim’in etkili olduğu saptandı. Ayrıca Shigella spp.’nin seftriakson, sefuroksim ve amikasin’e, Escherichia fergusoni’nin siproflaksin ve sefuroksim’e, Arizona spp.’nin amikasin’e %100 dirençli olduğu belirlendi. Bu çalışmada fare ve ratların barsak florasında en yoğun bakteri türünün E.coli olduğu, doğal yaşam ve laboratuvar koşullarının hayvan türlerinin barsak flora oluşumunda önemli bir faktör olarak rol aldığı ve barsak florasındaki dirençli bakterilerin antibiyotik direncinin artmasında rol alabileceği sonucuna varıldı.