DOÇ. DR. MEHMET FAİK YILMAZ

Kitab-ı Mukaddes ve Kur’an-ı Kerim’de ortak hukukî ilkeler

Toplumsal bir varlık olan insanın bir hayli çok ve bir o kadar da karmaşık olan münasebetlerini düzenleyen ahlaki ve hukuki kurallara ihtiyacı vardır. Bu kurallar onu dünya ve ahiret saadetine ulaştıracaktır. Kur’an-ı Kerim tüm insanlığa hitap eden ve tüm zamanlar için geçerli olan ilahi bir kitaptır. Aynı zamanda O’nun, kendinden önceki ilahi kitapları tamamlayıcı ve kuşatıcı bir özelliği de mevcuttur. Zira Hz. Âdem’den itibaren bütün peygamberlerle tebliğ edilen ilahî mesajı son şekliyle tanımlamış ve ön¬ceki peygamberlere de inanmayı şart koşmuştur. Bu yüzden Kitab-ı Mukaddes’e, hiçbir araştırma yapmadan ve incelemeden geçirmeden, belli bir önyargıyla bakmak savunduğumuz fikre ters bir yaklaşım olacaktır. Kitab-ı Mukaddes ve Kur’an-ı Kerim aynı kaynaktan gelen kutsal kitaplardır. Aynı kaynaktan beslenmiş olan Kitab-ı Mukaddes ve Kur’an-ı Kerim ortak emir ve yasaklar ihtiva etmektedirler. Bu kutsal kitaplara mensup olan her üç dinin mensupları olan Müslüman, Yahudi ve Hıristiyanlar da yalan yere yemin etmeyi, adam öldürmeyi, hırsızlık yapmayı, zina ve zinanın her çeşidini; anne, baba, oğul, hala, teyze, dayı, amca ve kendi kızıyla evlenmeyi; iki kız kardeşi bir nikâhta birleştirmeyi haram saymışlardır. Yukarıda mezkûr dinlerin bu hükümler konusundaki mutabakatı, bu dinlerin aynı kaynaktan beslendiklerinin en büyük ispatlarındandır. Hal böyle olunca bardağın dolu tarafından bakılarak Kur’an-ı Kerim’in ?aynı/bir olan kelimeye? davet etmiş olması tekrar hatırlanmalı ve son ilahi mesaj hak ettiği yere konulmalıdır.