DOÇ. DR. HÜSAMETTİN ÇAKICI

Epifiz kırıklarının N-BUTYL-2-cyanoacrylate(NBCA) ve vida ile tespitin kırık iyileşmesi üzerine etkilerinin radyolojik ve histolojik olarak karşılaştırılması: Tavşanlarda deneysel çalışma The radiological and histological comparison of effects on fracture healing of epiphysis fracture fixation with screw or n-butyl-2-cyanoacrylate(NBCA): An experimental study on rabbits

Epifiz kırıkları sık karşılaşılan pediyatrik yaralanmalardır, uzun kemiklerde prematüre fiziyel kapanmaya sebep olur. Bugün için tedavisinde hala altın standart geliştirilememiştir. Epifiz kırıkları erişkin kemik kırıklarından hem oluş mekanizması hem de kırık iyileşmesi süreci ve komplikasyonları açısından önemli farklar içermektedir. Epifiz bölgesi kırıklarında kısmi veya total büyüme durmasına bağlı olarak ekstremite eşitsizlikleri ve açısal deformiteler meydana gelebilir. Üst ve alt ekstremitede ileri düzeyde fonksiyonel kısıtlılık yaratabilir. Salter Harris Tip 4 Epifiz kırıklarının (epifizden başlayıp metafize doğru uzanan kırık) tedavisinde; Kirschner (K) teli ile perkütan tespit veya açık redüksiyon + vida ile tespit sıkça kullanılan yöntemlerdir. Bu yöntemlerle tespit esnasında epifiz plağında kalıcı hasar oluşabilmekte ve implantın çıkartılması için ikinci bir cerrahi girişim gerektirmektedir. Ayrıca tedavi süresi boyunca pin dibi enfeksiyonu gelişebilmekte ve pin-vida çıkarımı gibi ek cerrahi işlem sonrasında enfeksiyon riski artabilmektedir. Çalışmamızda epifiz kırıklarının tespitinde; cerrahi komplikasyonlarını azaltmak veya tespiti sağlamlaştırıcı mevcut tedavi yöntemlerini desteklemek için , doku yapıştırıcısı olan N-Butyl- 2-Cyanoacrylate?ı(NBCA) denedik. Hayvan deneyleri etik kurulu onayı alındıktan sonra ortalama ağırlıkları 1000 gr olan 7 haftalık 42 adet Yeni Zellanda Beyaz Tavşanlarının sol distal femurları çalışmaya dahil edildi. Tavşanlar grup 1 (NBCA) ve grup 2 (VİDA) olarak iki gruba ayrıldı. Her iki gruptaki tavşanların diz eklemine medial parapatellar insizyonla girilerek osteotom yardımıyla distal femurlarında Salter-Harris Tip 4 kırık oluşturuldu. Oluşturulan kırık Grup 1?de NBCA ile, Grup 2?de Vida ile tespit edildi. Postoperatif 1. , 3. ve 6. haftalarda her iki gruptaki tavşanlara ötenazi uygulandıktan sonra röntgenografileri çekildi. Daha sonra femurları deperioste edilerek histolojik çalışma için Na-EDTA ve formaldehit içeren saklama kaplarına konuldu.Elde edilen değerler SPSS 17.0 İstatiksel Programı Mann-Whitney-U yöntemi kullanılarak gruplar arası farklılıklar arştırıldı. p<0,05 anlamlı kabul edildi. Radyolojik sonuçlar değerlendirildiğinde, 6. hafta sonunda kaynama sonuçları açısından iki grup arasında fark saptanmadı. Histolojik sonuçlar değerlendirildiğinde, sadece postop 1. haftada kallus dokusunun Grup 2?de, Grup 1?e oranla daha erken oluştuğu istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.004). Radyolojik ve histolojik sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde Vida ile tedavi edilen grupta NBCA ile tedavi edilen gruba oranla daha erken iyileşme görülse de, postop 6. haftada tedavi tamamlandığında her iki grup arasında kırık iyileşmesi üzerine anlamlı bir fark görülmedi. Sonuç olarak; NBCA?in fiziyel bölge yaralanmalarında başarıyla kullanılabileceğini düşünüyoruz. Anahtar kelimeler: Epifiz kırıkları, Salter-Harris Tip 4, N-Butyl-2 Cyanoacrylate