DOÇ. DR. DERYA ÇAKAN

Farklı yoğunluktaki kemiklerde mini-implant ring aparatının minivida stabilitesi üzerine etkisi

Bu çalışmanın amacı, kortikal kemik yoğunluğunun minivida stabilitesine olan etkisini değerlendirmek ve mini implant ring (MİR) aparatının farklı yoğunluktaki kemiklerde minivida stabilitesi üzerine olan etkinliğini incelemektir. Bu amaçla çalışmada, 108 adet 1,6 mm çapında, 8 mm uzunluğunda konik minivida, 54 adet MİR aparatı ve farklı kortikal kemik yoğunluğundaki yapay kemikler kullanılmıştır. Kontrol gruplarını 20, 30 ve 40 pcf kortikal kemik yoğunluğuna sahip yapay kemiklere uygulanmış minividalar, test gruplarını ise yine 20, 30 ve 40 pcf yoğunluğuna sahip yapay kemiklere MİR ile uygulanmış minividalar oluşturmaktadır. Grupların maksimum uygulama torkları (MUT), kuvvet dirençleri (KD) ve maksimum çıkarma torkları (MÇT) ölçülmüştür. Veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Farklı kortikal kemik yoğunluklarında ölçülen MUT, KD ve MÇT değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,001). Tüm kortikal kemik yoğunluklarında MİR grubunun, MUT, KD ve MÇT değerleri, kontrol grubunun MUT, KD ve MÇT değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0,001). Sonuç olarak, yapay kortikal kemik yoğunluğunun artması minividaların stabilitesini arttırmaktadır. Benzer şekilde MİR?le beraber uygulanan minividaların başlangıç stabiliteleri kortikal kemik yoğunlukları arttıkça artmaktadır. MİR aparatı uygulaması ankraj değerlerini olumlu yönde değiştirmektedir. Anahtar kelimeler: Minivida, Mini implant ring (MİR) aparatı, kortikal kemik yoğunluğu, primer stabilite.

Farklı açılarla uygulanmış konik tek tip yivli ve çift tip yivli ortodontik mini implantların primer stabilitelerinin

Bu çalışmanın amacı, in vitro ortamda, farklı açılar ile yerleştirilmiş konik çift tip yivli minividalar ile tek tip yivli minividaların primer stabilitelerini, değerlendirmektir. Çalışmamızda 30 adet, 1,6 mm çapında, 8,0 mm uzunluğunda tek tip yivli, yine aynı boyutlarda 30 adet çift tip yivli olmak üzere toplam 60 adet `’Self-drilling” özelliğine sahip minivida kullanılmıştır. Uygulama, sığır kalça kemiğinden elde edilen kemik bloklar üzerinde yapılmıştır. Yiv tasarımı ve uygulama açısına göre minividalar 4 farklı grupa dağıtılmıştır. Birinci grupta 15 adet tek tip yivli minivida kemik yüzeyine 90° açıyla, ikinci grupta 15 adet tek tip yivli minivida kemik yüzeyine 60° açıyla, üçüncü grupta 15 adet çift tip yivli minivida kemik yüzeyine 90° açıyla, dördüncü grupta 15 adet çift tip yivli minivida kemik yüzeyine 60° açıyla uygulanmıştır. Tüm minividaların implant stabilite katsayı (ISK) değerleri rezonans frekans analizi (RFA) kullanılarak ölçülmüş ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Gruplar karşılaştırıldığında, tek tip yivli minividaların 90° ve 60° açıyla uygulanmaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (p>0,05). 90°açıyla uygulandığında çift tip yivli minividaların ISK ölçümlerinin yine açıyla uygulanan tek tip yivli minividalara ve 60° açıyla uygulanan tek ve çift yivli minividalara oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur (p<0,01). 60°'lik uygulamada ise çift tip yivli minividaların, farklı açılarda uygulanan tek tip yivli minivida grupları ile aynı stabilite değerlerini gösterdiği saptanmıştır. Sonuç olarak, kortikal kemik içerisinde bağlanmaya katılan yiv sayısının artmasıyla, çift tip yivli minividalar dik açıyla uygulandıklarında tek tip yivli minividalara göre daha yüksek stabilite göstermektedir. Bununla birlikte uygulama açısının 90°'den 60°'ye değişmesi çift yivli minividaların primer stabilitelerinde azalmaya neden olmaktadır.