DOÇ. DR. AYTEKİN ALÇELİK

Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda epikardiyal yağ dokusu kalınlığı ile metabolik parametreler arasındaki ilişki

Giriş: EYD, parakardiyal yağ dokusu ile beraber viseral torasik yağ dokusu olan perikardiyal yağ dokusunu oluşturmaktadır. Epikardiyal yağ dokusu kalınlığının; visseral yağ dokusu kalınlığı, bel çevresi, diastolik kan basıncı, plazma insülin seviyesi, açlık plazma glukozu, HDL kolesterol seviyesi, LDL kolesterol seviyesi, adiponektin ve insülin rezistansı ile korele olduğu gösterilmiştir. Artmış epikardiyal yağ dokusunun artmış kardiyovasküler hastalık riskinin tahmin edilmesinde kullanılabileceği düşünülmektedir. Çalışmamızda Tip 2 DM hastalarında EYD kalınlığı ile metabolik parametrelerin ilişkisinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Abant İzzet Baysal Üniveristesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Hastanesi İç Hastalıkları polikliniğine başvuran hastalar arasından 36 tip 2 DM tanılı hasta ve 36 tip 2 DM tanılı olmayan kontrol grubu seçilerek yapılmıştır. Seçilen hastaların fizik muayene bulguları, hemogram, glukoz, kreatinin, lipid parametreleri, HbA1c düzeyleri, ekokardiyografiyle ölçülen EF ve EYD kalınlığı bulguları formlara kaydedildi. Bulgular: Çalışmamızda ortalama EYD kalınlığı DM grubu için 0.6±0.2cm, kontrol grubu için 0.5±0.2cm olarak saptanmıştır. Çalışmamızda DM ve kontrol grupları arasında EYD kalınlığı açısından fark bulunamamıştır. VKİ değerine göre obez ve non-obez olarak değerlendirdiğimizde çalışmamızda obezite varlığının EYD kalınlığını arttırdığı gözlenmiştir. Çalışmamızda total kolesterol, LDL, HDL, trigliserit gibi KAH için risk faktörü sayılan parametrelerin EYD kalınlığı ile ilişkisinin olmadığı görülmüştür. Sonuç: Çalışmamızda aterosklerotik risk faktörü olan obezitenin, EYD kalınlığı ile ilişkili olduğu ortaya konmuştur. Anahtar kelimeler: Tip 2 DM hastalarında EYD, EYD kalınlığı, EYD kalınlığı üzerine etkili metabolik parametreler